Skansen w Kłóbce
W poszukiwaniu informacji o dorobku kultury duchowej i materialnej cywilizacji ludów Mezopotamii, Egiptu, Chin oraz Indii uczestnicy XI edycji projektu XI edycji ogólnopolskiego projektu edukacyjno – wychowawczego ,,Oblicza Dialogu: Młody Asyż.
Młodzież na rzecz tolerancji i pokoju” udali się do oddalonego o kilkadziesiąt kilometrów od Kłodawy Kujawsko-Dobrzyńskiego Parku Etnograficznego w Kłóbce.
W skansenie uczniowie mogli oglądać:
* Kuźnię z Kruszwicy.
* Wiatrak z Zadusznik.
* Szkołę (z ciekawymi przedmiotami: plecakami drewnianymi, stalówkami, piórnikami, zegarami – klepsydrami).
* Dworek rodziny Orpiszewskich, intelektualistów i patriotów (rodziny wielce zasłużonej dla historii Polski, członkowie tego rodu byli uczestnikami wszystkich polskich powstań narodowych, np. syn Ludwik uczestniczył w ataku na Belweder w 1830 roku).
Funkcje i wyposażenie poszczególnych pomieszczeń odtworzono zgodnie z przekazami historycznymi. Do dworu wróciły zgromadzone w muzeum zabytkowe obrazy, meble i inne wyposażenie pochodzące z kujawskich siedzib ziemiańskich, w tym także z Kłóbki. W drugiej części ekspozycji, mieszczącej się w piętrowym skrzydle pałacowym, zorganizowano wystawę twórczości malarskiej mieszkanki dworu, Marii z Wodzińskich Orpiszewskiej, narzeczonej Fryderyka Chopina. Trzecia część ekspozycji mieści się w zabytkowych piwnicach pałacowych, gdzie odtworzono m. in. kuchnię dworską, spiżarnię i pralnię.
Ciekawostki dotyczące dworku rodziny Orpiszewskich:
1. W czasie powstania styczniowego w dworku mieściła się biblioteka, wśród zbiorów której znajdowały się m. in. encyklopedie oraz książki o tematyce naukowej i agrarnej.
2. Dom szlachcica – dwór rodziny Orpiszewskich –był ogrzewany piecami kaflowymi zbudowanymi z kafli pochodzących nie tylko z Polski, ale z europejskich zakładów. Przed świętami dziedzic jeździł do miasta po takie specjały jak: pomarańcze, bakalie, daktyle i inne rarytasy.
3. W dworku znajduje się oryginalny fortepian Forshtaina.Energię dostarczano z turbin wytwarzających prąd, turbiny te znajdowały się u młynarza.
4. Porcelana pochodziła z XVIII wieku z europejskich manufaktur.
5. Kapa batystowa – to rękodzieło kujawskie z bogatych wypraw ślubnych, tzw. posagu.
W domu znajdowała się:
- stągiew, w której trzymano wodę, - kierzynka (kierzanka, maselnica) do robienia masła,
- żelazko na duszę ( węgiel, denaturat), - skrzydlak do sprzątania (z piór gęsich lub kaczych)
- toaletka dziecięca ( nocniczek), - balia, w której się kąpano.
W okresie przed świętami Bożego Narodzenia zawieszano podłaźniczkę, a w czterech kątach izby kładziono snopki z czterech rodzajów zbóż, aby przyszły rok był urodzajny i by nie brakło nigdy chleba, który bardzo szanowano-całowano, kiedy spadł na ziemię.
Na stole kładziono orzechy, na nich biały opłatek i sianko pod obrusem.
Alkierz- to pokój gościnny.
W domu, w izbie kuchennej, zamiast szafy była skrzynia. W kuchni gotowano w żeliwnych naczyniach; był żurownik (do gotowania żuru), a w dzieży zagniatano ciasto na chleb, który potem wypiekano w piecu. Przy domach w ogródkach było bardzo dużo roślin i ziół, które używano nie tylko w kuchni, ale w lecznictwie. Zioła suszono przy piecu, aby zimą można było z nich korzystać. Zboże zwożono latem w snopkach do spichlerzy i potem młockarnią lub cepami wytrząsano ziarno, a następnie przewożono do młynarza lub kobiety mieliły je na żarnach. W spichlerzu była stępa do rozbijania zboża na kaszę.
W gospodarstwie bogatszego chłopa był też kierat, który był pierwszym silnikiem napędzanym siłą koni. Sprzęty rolnicze były zawieszone na ścianach budynków gospodarczych. Olejarnia, niezwykle ważne miejsce, bo jak kiedyś mówiono: „Kto sieje len, ten zbiera złoto”.
Wycieczka do skansenu w Kłóbce była bardzo udana i wartościowa, ponieważ przybliżyła uczniom wygląd dawnej wsi, pozwoliła na zapoznanie się z jej architekturą, kulturą, życiem codziennym, stanowiła niezwykłą podróż do przeszłości naszych przodków.